Kelebek

Ben bir tırtılım.

İpek böceği olacağım sonra,

En sonunda da kelebek.

 

Tırtılım.

Sığmıyorum kabuğuma.

Sevgi taşıyor her zerremden.

Parçalıyorum kozamı.

 

İpek böceğiyim artık.

Sevgiyle doluyum, yumuşacık…

Dut ağacında dolaşırken,

Şükranlarımı sunuyorum yapraklarına.

Taşıyor sevgim her hücremden,

Yırtıyorum her yeri ve yine dönüşüyorum.

 

Kelebeğim şimdi.

En güzel renklerimle uçuyorum.

Her anın kıymetini bilip dolu dolu yaşıyorum.

Çiceklerle oynaşıp, onları içime alıyorum.

Aşık oluyorum yeniden,

Yaşayan her canlı aracılığıyla doğaya.

Sonra aşk oluyorum,

Coşkuyla karşılıyorum yaşamı ve ölümü.

 

Ve gün sona ererken

Şükranlarımı sunuyorum doğaya

Birbirimizden ayrı olmadığımızı ve bir olduğumuzu öğrettiği için.

Ve dilerim ben de onu mutlu edebilmişimdir

Kıymetini bilip mutlulukla karşıladığım her an için.