Midye

Sen benim midyemsin.

Aslında,

Midyenin içindeki çok değerli incimsin.

 

Kimilerine göre midye kötüdür.

Pis ortamlarda oluşur.

Bu yüzden ondan uzak durulmalıdır.

Yenilmemelidir, hatta ona dokunulmamalıdır.

 

Sen incisin.

Eşsiz…

Özel…

Değerli…

Beyaz ve saf;

Ama kendi değerinin farkında olmayan…

 

Kimileri de midyeyle ilgili öyle önyargılıdırlar ki,

Çevresine, ortamına, dış görüntüsüne bakıp,

Alabildiğine önyargıyla kestirip atar onu;

İçinde bir incinin saklı olduğunu göremeyecek kadar kördürler üstelik.

 

Bir inci öylesine beyaz ve saftır ki

Daha beyaz olmak için bir şey yapmaya ihtiyacı yoktur.

O zaten öyledir.

 

Kendi değerinin farkında olmayan,

Başkalarının fark etmeyip önyargılı anlamlar yükledikleri bir inci…

 

Hem değerini bilmiyor,

Hem değeri bilinmiyor.

Fark etmiyor ve

Fark edilmiyor.

Kaybetmiş bulmadan,

Kaybedilmiş aranılmadan.

Korktuğu için kabuğuna saklanan ve

Sınırlarla kabuğuna itilen.

Kabuğuna kısmış…

 

Bulunduğun ortamın kötülüğüne rağmen inci olmayı başardın!

Değerini fark et artık!

Denizin yosunları arasında kaybolma!

Çık artık kabuğundan!

Hadi!

Denizdeki en eşsiz incisin sen!

Daha fazla oyalanma!