Çok öfkeliyim, affedemiyorum, resmen cinskırım yaşanıyor, kadınlar var olma ve özgürlük mücadelesi veriyor!
Ama biliyorum,
Daha çok öfke, daha çok öfkeyi doğurur.
Daha çok korku, daha çok korkuyu ve daha çok şiddet, daha
çok şiddetti doğurur.
Savaştan, şiddetten ve kavgadan bahsetmek ve uygulamak çok
kolayken, asıl zor olan hep insanın kendi içindeki mücadele, denge ve barış olmuştur.
O yüzden hep adalete güveneceğiz ve sonra içimizde affedeceğiz.
Çok zor olacak. Ama
başka şekilde huzur bulamayız.
Gelecek nesillere
miras olarak daha güzel şeyler bırakmamız lazım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder